فرآیند بازآفرینی منظر میادین شهر تهران با هدف ارتقای تعاملات اجتماعی شهروندان

مهاجرت، تفاوت، جابجایی دائمی و رشد سریع جمعیت در تهران مانع از شکل­گیری روابط اجتماعی در محلات آن شده است. این در حالی است که کنش­های متقابل اجتماعی می­توانند به عنوان یکی از مؤلفه­های سازنده سرمایه اجتماعی شهر، نقش مهمی در بازآفرینی شهری به مثابه رویکردی مداخله­گر در مرمت شهری تلقی گردند. موضوع بازآفرینی شهری با توجه به ماهیت و راهبرد­های آن می­تواند تنها پاسخ مناسب پیش­ ِروی برنامه­ریزان شهری در تهران معاصر باشد. در این میان بازآفرینی منظر میادین شهر تهران می­تواند به عنوان یکی از مؤلفه­های مهم در ارتقای میزان تعاملات اجتماعی رودرروی شهروندان دانسته شود. در این نوشتار از راهبرد کیفی در رویکردی استنتاجی استفاده شده و از مورد پژوهشی، در بررسی 10 نمونه از میادین شهر بهره گرفته شده است. از آنجا که تعاملات اجتماعی دارای مؤلفه­های زمانی _ مکانی هستند، عوامل محیطی مؤثر در شکل­گیری آنها مورد مداقه قرار گرفته و مؤلفه­های عینی (طبیعی و کالبدی) و  ذهنی (خاطرات و روابط انسانی) منظر این نواحی مورد بررسی قرار گرفته­اند. در نتیجه مجموعه­ای از راهبردها و راهکارهای اصلاح منظر این میادین شامل ساماندهی عناصر طبیعی و مبلمان شهری میادین، ساماندهی جریان پیاده و سواره، ایجاد و تقویت فعالیت­های انتخابی و در نهایت احیا و تداوم جریان خاطرات میادین پیشنهاد شده است. اصول بازآفرینی منظر میادین شهری حاصل از این پژوهش، در قالب نموداری شامل تحلیل مؤلفه­های طبیعی، انسان ساخت و انسانی می­باشد که هر مؤلفه به تبیین راهبردهای طبیعی، انسان ساخت و اجتماعی با هدف ارتقای تعاملات اجتماعی منتهی می­شود. ترکیب همزمان هر سه راهبرد، مجموعه اصول بازآفرینی هر میدان را متناسب با ویژگی­های اجتماعی، کالبدی، تاریخی و طبیعی آن شکل خواهد داد.